Przedstawianie się

Zasada pierwszeństwa

• hierarchia państwowa (prezydent  państwa, marszałek sejmu, marszałek senatu, posłowie, senatorowie, wojewodowie, prezydenci miast, ...), politycy, dyplomaci, a dalej ekonomiści, profesorowie, artyści, dziennikarze i inni,
• misje dyplomatyczne (ambasadorowie, nuncjusz apostolski i charge d`affaires , czyli osoba pełniąca chwilowo obowiązki szefa misji),
• starszeństwo ambasadorów zależy od daty złożenia listów uwierzytelniających (starszy jest ten, kto przebywa dłużej w kraju urzędowania),
• w jednych krajach dziekanem korpusu dyplomatycznego jest najdłużej przebywający ambasador, w innych ( w Polsce też)- reprezentant papieża- nuncjusz apostolski,
• gość przed gospodarzem,
• gość z zagranicy przed gościem z kraju,
• kobieta przed mężczyzną (kryterium płci w USA nie jest stosowane),
• starszy przed młodszym,
• starszy rangą przed młodszym rangą,
• przy dużej różnicy wieku, starszy mężczyzna przed kobietą,

ale: w domu gospodarz pierwszy wyciąga rękę przy powitaniu,

       w restauracji- gospodarz wchodzi pierwszy i wskazuje miejsce.

Honorowe miejsca

• naprzeciwko drzwi wejściowych,
• jeśli drzwi wejściowe znajdują się z boku, to miejsce honorowe znajduje się naprzeciwko okien,
• po prawej stronie gospodarza,
• chorągiewkę gości umieszcza się po prawej stronie gospodarza,
• jeśli w salonie , przy stoliku kawowym, stoi kanapa i fotele- to miejscem honorowym jest kanapa ( gospodarz powinien usiąść tak, aby gościa mieć po prawej stronie),
• w sali konferencyjnej, po prawej stronie przewodniczącego delegacji siedzi jego zastępca, po lewej następny według starszeństwa,
• w restauracji i kawiarni, najlepsze miejsca są pod ścianami, przodem do sali,
• w wagonie- przy oknie, przodem do kierunku jazdy,
• honorowy gość (pani)- siedzi po prawej stronie gospodarza, honorowy gość (pan)- po prawej ręce pani domu,
• dzieci obsługiwane są na końcu, z wyjątkiem młodych panienek (nie pytane nie odzywają się),

Przedstawianie kogoś-komuś

Przedstawia się osobie ważniejszej- mniej ważną:

   Wskaż dyskretnie lekko opuszczoną lewą ręką osobę mniej ważną, podając jej nazwisko, następnie podniesioną prawą ręką osobę ważniejszą- wypowiedz jej nazwisko.
   Przedstawiając kogoś, niejako ręczymy za niego, nie przedstawiajmy zatem kogoś, znacznej osobie, nie mogąc za niego ręczyć.

• mężczyznę przedstawia się- kobiecie (kobieta nie wstaje z siedzenia, czyni to jednak wobec kobiet w równym wieku, starszej, starszej stanowiskiem, starszego i godnego szacunku pana, ale podczas przedstawiania mężczyzna zawsze wstaje),
• chłopca- dziewczynie,
• młodszego- starszemu (osobie starszej, młody człowiek przedstawia się z imienia i nazwiska, wśród rówieśników tylko z imienia),
• młodszą kobietę- starszej kobiecie,
• samotną- zamężnej ( chyba że osoba samotna jest starsza),
• córkę- synowej,
• nowo przybyłego- już obecnym,
• nowo przybyłego- grupie gości (podczas koktajlu, pan lub pani domu, przedstawiają go i zostawiają w grupie gości, z którą znajdzie wspólny temat),
• studenta-profesorowi,
• ucznia- nauczycielce,
• osobę pojedynczą- małżeństwu,
• osobę pojedynczą- grupie gości,
• młodsze małżeństwo- starszemu małżeństwu (najpierw przedstawiają się sobie obie panie, następnie panowie paniom, na końcu panowie sobie),
• młode małżeństwo-starszej pani,
• panią- drugiej parze (jeśli jedna z pań nie zna drugiej pary, wówczas: panie podają sobie ręce, następnie panowie witają kobiety i na koniec mężczyźni podają sobie ręce),
• dalszych członków rodziny przedstawiamy gościom mówiąc: "mój ojciec, mój brat, moja ciotka Anna Iksińska",
• prominentowi i jego małżonce- państwo domu przedstawiają swoich gości (pan domu dokonując prezentacji gościa- dostojnikowi nie wymienia nazwiska dostojnika, dostojnik podaje rękę osobie prezentowanej),
• spóźniony, po przedstawieniu go przez gospodarza, wita się z sąsiadami przed zajęciem wskazanego miejsca, wymieniając nazwisko, po zakończonym przyjęciu spóźnieni goście są przedstawiani pozostałym,
• przedstawia się córkę po zamążpójściu, a wtedy wymienia ona swoje nazwisko,
• spotykając podczas spaceru z koleżanką- inną koleżankę (możemy powiedzieć koleżance, aby chwilę zaczekała lub przedstawić sobie obie dziewczyny, wtedy osoba towarzysząca może włączyć się do rozmowy lub nie, w zależności od własnej chęci),
• spotykamy znajomego, będąc w towarzystwie przyjaciół- powinniśmy przedstawić przyjaciół, poczynając od najmłodszego wiekiem lub godnością ( jeśli znajomy nie dokonuje prezentacji, należy trzymać się na uboczu),
• nowego pracownika-kierownikowi,
• na równorzędnych stanowiskach, osobę młodszą- starszej,
• gości- gospodarzowi,
• klienta odwiedzającego Cię w biurze- zwierzchnikowi,
• swojego kolegę/koleżankę- klientowi,
• koledze lekarzowi- pacjenta,
• na równym stanowisku, gościa (petenta)- zwierzchnikowi, jeśli nie- gość jest osobą ważniejszą,
• towarzysząc szefowi do obcego stoiska targowego, przedstawiasz szefa-klientowi, jeśli Twój szef stoi znacznie wyżej od Twojego klienta, klienta-szefowi,
• osobę samotną , przedstawiamy wszystkim, o równorzędnej lub wyższej pozycji, poczynając od osoby najwyżej postawionej; kiedy wszystkie nazwiska zostaną wymienione, osoba najwyższa rangą podchodzi do nowo przybyłej i podaje jej rękę, potem kolejno robią to pozostałe osoby,
• grupę praktykantów, wymieniając ich nazwiska- szefowi, po czym szef wita się z nimi kolejno ,
• nowego pracownika- pozostałym przedstawia szef,
• naczelnika-dyrektorowi,
• sekretarka przedstawia (mówiąc: "Proszę się zapoznać") osobę mniej ważną- ważniejszej , według przyjętych reguł,
• sekretarka asystuje przy prezentacji osób na podobnym stanowisku, podobnej płci i niewielkiej różnicy wieku, mówiąc: "Poznajcie się panowie/panie" (osoby poznające się podają ręce , wymieniają nazwiska i ewentualnie miejsca pracy),
• sekretarka przedstawia naczelnika Wolskiego - radcy prawnemu pani Adamskiej ( mężczyznę-kobiecie).
• osobę nam bliższą- osobie mniej znanej (w przypadku dwóch chłopców lub dwóch dziewczyn),
• ukochanego chłopca-szkolnemu koledze,
• przyjaciółkę- koleżance,
• siostrę- znajomej z wczasów, ...,
• dziewczyna przedstawia przyjaciela- członkom rodziny.

ale

wyjątek: ze szczególnych przywilejów korzysta matka. Jej przedstawiamy wszystkich nie wyłączając naszego zwierzchnika, starszych, czy na wysokich stanowiskach. "Pozwól , że ci przedstawię ..., o którym ci tyle opowiadałem/opowiadałam".

i

wyjątek od wyjątku: mamę możemy przedstawić komuś znacznie starszemu ( wiekowej pani profesor, babci koleżanki, starszej od matki nauczycielce, ...).

Przedstawianie się

Przedstawia się:

• kobieta młodsza przedstawia się- starszej (przy czym młodsza -wstaje, siedzi-gdy wita się z osobą młodszą lub w tym samym wieku),
• podchodząc do grupy znajomych, rozmawiających z nieznajomymi, trzeba przywitać się ze znajomymi i poprosić natychmiast o przedstawienie siebie pozostałym osobom,
• jeśli wita się z nami ktoś, kogo nie możemy sobie przypomnieć, lepiej nie przedstawiać się komuś wcale, niż drugi raz,
• w czasie dużych spotkań towarzyskich, goście są przedstawiani lub przedstawiają się sami : "pozwoli pan/pani, że się przedstawię", następnie podajemy sobie ręce, wymieniamy nazwiska, tytuły służbowe , nazwy zakładów pracy,...,
• kobieta nie przedstawia się sama mężczyźnie, chyba, że jest on od niej dużo starszy,
• młodsze małżeństwo przedstawia się starszemu.

Pierwsza/pierwszy podaje dłoń na powitanie

Zawsze osoba ważniejsza podaję rękę osobie mniej ważnej

• kobieta- mężczyźnie,
• osoba starsza- osobie młodszej,
• osoba bardziej poważana,
• ważna osobistość przed kobietą (wówczas wcześniej przedstawiona pani nie mówi "już poznaliśmy się", ale:  "zostałam już panu ministrowi przedstawiona"), '
• 27-letni dyrektor podaje rękę 63-letniej urzędniczce (w miejscu pracy, obowiązuje zasada : przełożony-podwładna),
• w przypadku stanowisk równoległych osoba starsza- młodszej,
• gospodarz podaje rękę gościowi przy powitaniu i pożegnaniu (przychodząc do firmy lub domu prywatnego , jako gość, czekaj aż gospodarz poda Ci rękę),
• w kontaktach służbowych nie jest wskazane obejmowanie lewego ramienia osoby , podając jej prawą dłoń,
• spocone dłonie wytrzyj dyskretnie... w ubranie,
• zignorowanie podanej ręki jest wielkim nietaktem,
• jeśli osoba starsza nie podaje ręki , poprzestańmy na ukłonie,
• kobieta nie musi ściągać rękawiczki witając się z mężczyzną, chyba że wita się ze starszą panią, która jest bez rękawiczek lub je zdjęła,
• witając się z kobietą, która podaje dłoń bez rękawiczki, mężczyzna ściąga swoją, ale gdy podaje dłoń w rękawiczce, może swojej nie ściągać,
• mężczyźni witając się ze sobą nie muszą ściągać rękawiczek, wniosek: dostosowujemy się do osoby, która pierwsza podaje rękę na powitanie,
• w kontaktach służbowych nie jest wskazane całowanie w policzek, ani w rękę,
• nigdy nie całuje się i nie podaje ręki przez stół, czy biurko- obejdź je po przekątnej, albo bokiem, unikaj podchodzenia frontalnego, zwłaszcza do mężczyzny,
• przy powitaniu, dystans dzielący obie osoby wynosi dwie długości przedramienia, po powitaniu powinien wynosić do 1,5 metra.
Witanie się
• mężczyzna wita się i żegna stojąc,
• młodzież płci obojga (do lat 18) wita się i żegna z dorosłymi stojąc, nie dotyczy to znajomego starszego o 2-5 lat,
• jeśli siedzisz w pokoju koleżanki lub kolegi, a tymczasem wracają jej/jego rodzice, wówczas powinnaś/powinieneś pojawić się w drzwiach i powiedzieć "Dzień dobry",
• słowem "cześć" witasz gościa, gdy oboje macie mniej niż 25 lat lub bardzo dobrze znacie się,
• na radosne "cześć" gościa, możesz odpowiedzieć bardziej formalnie, gdy to Ty jesteś szefem,
• formułę "Bardzo mi miło" wypowiada osoba znaczniejsza.
Przechodzenie na "Ty"
• można poprosić osoby starsze , aby zwracały się do nas na Ty, ale nie możemy oczekiwać od nich wzajemności,
• zawsze przechodzenie na Ty proponuje osoba o wyższym statusie,
• bruderszaft umarł śmiercią naturalną i jest sprzeczny z etykietą,
• jeśli jesteś przełożonym/przełożoną, nie proponuj zbyt pochopnie przejścia na Ty, na zakrapianej imprezie integracyjnej, gdy ochłoniesz, możesz tego żałować,
• osoba, której zaproponowano przejście na Ty , pod wpływem alkoholu lub zbytniego rozluźnienia stosunków podczas spotkania towarzyskiego, powinna następnego dnia odnosić się do przełożonego , jak zwykle służbowo, chyba że przełożony pamięta i potwierdzi ten stan rzeczy.
Ukłon
Ukłon bywa: chłodny, pretensjonalny, uniżony, zdawkowy, zgrabny, głęboki, grzeczny, niski, uprzejmy, pełen poszanowania, ...
• młodsi kłaniają się starszym,
• młodsi pracownicy- starszym pracownikom,
• mężczyźni-kobietom,
• studenci-profesorowi,
• podwładny-zwierzchnikowi,
• wchodzący-obecnym niezależnie od płci (dyrektor pozdrawia pracowników, których spotka po drodze; sekretarka ukłoni się kolegom, stojącym w holu; radca ukłoni się woźnej, wykonującej pracę na korytarzu;...),
• wchodzący do pomieszczeń zamkniętych (klasy, mieszkania, sklepu, biura), - obecnym kolegom, uczniom, młodzieży,
• młodsza pani- starszej,
• idący- osobie stojącej ( wyjątkiem jest: uczennica i nauczycielka),
• jadący samochodem- idącemu pieszo,
• wyjątek: na terenie zakładu pracy, kierownik wita zatrudnione pracownice ( z wyjątkiem młodych i świeżo zatrudnionych), pierwszy wita starszego pracownika i starszą, doświadczoną pracownicę,
• kobiecie idącej samotnie - kłania się kobieta idąca w towarzystwie pani lub pana,
• kłaniamy się pierwsi mężczyźnie idącemu w towarzystwie kobiety,
• jeśli osoba , z którą idziemy , kłania się komuś, przyłączamy się do ukłonu , chociaż nie znamy jej ( zarówno kobieta jak i mężczyzna),
• spotykając nauczycielkę- pierwsi kłaniają się uczeń/uczennica, matka odwzajemnia powitanie w tym samym czasie, co nauczycielka,
• gdy nauczyciel zna rodziców ucznia, to kłania im się pierwszy, gdy w analogicznej sytuacji jest nauczycielka, to mężczyzna kłania się zawsze pierwszy,
• osobom , spotykanym kilkakrotnie w ciągu dnia kłaniamy się tylko raz, później można wymienić uśmiech lub inny przyjazny gest lub w ogóle nie reagować,
• mężczyzna mijając znajomego zdejmuje kapelusz lub czapkę z daszkiem prawą ręką, lewą natomiast, gdy kogoś wyprzedza ( aby nie zasłaniać twarzy), nie zdejmuje się beretu, ani czapki,
• rada: kłania się osoba grzeczniejsza.

Mowa ciała

Kontroluj mowę ciała- masz tylko 90 sekund, aby sprawić dobre wrażenie

Głowa

• głowa podniesiona wyżej niż normalnie- wyraża poczucie wyższości, dumę, zarozumiałość,
• kiwnięcie głową- przystanie na coś, potwierdzenie, aprobata,
• skiń głową na znak zgodności,
• kręcenie głową- zaprzeczenie, brak zgody,
• opuszczona głowa- smutek , przygnębienie, rezygnacja, zaduma, uznanie przewagi przeciwnika,
• 
  
  drapanie się w głowę- frasobliwość, zatroskanie,
• 
  
  podnosisz głowę- widzisz jaśniej, oddychasz głębiej, myślisz bardziej precyzyjnie, Twój głos przybiera na sile, mówisz dobitniej,
• 
  
  odsłonięcie szyi to sposób na wzbudzenie zainteresowania płci przeciwnej (postępuj raczej ostrożnie w rozmowie biznesowej),
• 
  
  dotykanie nosa , pocieranie powieki  i mruganie podczas rozmowy może oznaczać nieszczerość.

Uśmiech i śmiech

• uśmiech- bywa: bezczelny, chytry, ciepły, dobroduszny, fałszywy, ironiczny, lekceważący, obłudny, przyjacielski, serdeczny, triumfatora, ugrzeczniony, uśmiech reklamy pasty do zębów, wrogi, życzliwy,
• szczery uśmiech otwiera wszystkie drzwi i jest zaraźliwy,
• serdeczny uśmiech jest bardziej ceniony, niż uśmiech maskujcy prawdziwe uczucia,
• Amerykanie cenią sobie również uśmiech powierzchowny, tzw. "phoney smile"
• uśmiechaj się delikatnie, bez szczerzenia i krzywienia się,
• przy ważnych problemach bądź poważna, ale nie ponura i skwaszona, uśmiechnij się czasami szeroko i sympatycznie.

Ha,ha...- śmiech szczery, zaraźliwy, rozładowujący stres. Śmieją się w ten sposób osoby wesołe, otwarte, przyjazne.

He,he...- zdarza się u nieśmiałych, zmieniających zdanie pod wpływem sugestii.

Hi,hi...- wyraża ukrytą radość z cudzych niepowodzeń, tak śmieje się introwertyk i osoba lubiąca rywalizację.

Ho,ho...- jest oznaką zaskoczenia, często wyraża drwinę, tak śmieje się osoba podejrzliwa.

Mowa

• mów przekonująco, kończ deklaracje cichym , spokojnym tonem,
• słuchaj, gdy inni mówią,
• wprowadź przyjazny i ciekawy ton dyskusji,
• zażartuj czasami, aby rozładować napięcie,
• mów żwawo, jednak nie za szybko, abyś nie sprawiał/sprawiała wrażenia osoby chaotycznej i zestresowanej.

 Spojrzenie

• spojrzenie- wyraża: dumę, lekceważenie, napięcie, nerwowość, srogość, śmiałość, wrogość, wstyd, zdziwienie, zażenowanie,...,
• mrugnięcie okiem- przestańmy na ten temat rozmawiać,
• noś szkła antyodblaskowe,
• patrz na mówiących z zainteresowaniem,
• utrzymuj kontakt wzrokowy z prezenterem telewizyjnym.

Tułów

• sprawiasz dobre wrażenie trzymając się prosto- sprawiasz wrażenie osoby większej, wyższej, dominującej,
• zgarbione plecy mogą świadczyć o pokorze, smutku,
• odwrócenie się do kogoś plecami ( w windzie, na przyjęciu, w poczekalni...) uchodzi za brak szacunku,
• powiedzenie że: "piękne plecy mogą zachwycać" - jest ironiczne,
• trzymaj się prosto na krześle,
• usiądź wygodnie, lecz skromnie, ze złączonymi kolanami, skierowanymi w stronę rozmówcy,
• jeśli dopuszczasz kogoś do siebie i swojego dotychczasowego rozmówcy- ustaw się do tej osoby pod kątem 90 stopni, jeśli nie chcesz, by ktokolwiek Wam przeszkadzał- ustaw się twarzą w twarz ze swoim rozmówcą.

Ręce

• rozkładane ręce- bezradność,
• podniesione ręce- poddanie się,
• opuszczone - zwątpienie,
• położenie ręki na sercu-   szczerość, otwartość,
• zacieranie rąk- zadowolenie, chłód,
• skrzyżowane za plecami może być odczytane jako nieśmiałość lub wyraz dominacji,
• co jakiś czas notuj ważne kwestie podczas rozmowy,
• nie zaciskaj pięści,
• miej zadbane ręce i paznokcie,
• nie chowaj rąk pod stół,
• nie wyciągaj rąk w stronę kamery ( mogą wyglądać monstrualnie),
• z rąk zrób wieżyczkę, złącz czubki palców, rozsuń dłonie, wieżyczkę skieruj ku górze w czasie rozmowy, opuść -gdy słuchasz,
• podawaj dłoń zdecydowanie, ale nie za mocno,
• nie wykręcaj palców- może być odebrane jako oznaka kłamstwa.

Nogi

• kiedy mocno stoisz na obu nogach, utrzymujesz prawidłową postawę,
• czubki stóp powinny być lekko rozchylone i zwrócone w stronę rozmówcy, pięty obok siebie,
• sprężysty, średni lub długi krok kojarzony jest z pozytywną samooceną i dobrym nastrojem,
• zbyt powolne ruchy kojarzą się z niepewnością,
• szuranie nogami wywołuje wrażenie uległości i słabości,
• osoby chodzące drobnym , szybkim krokiem odbierane są jako znerwicowane i nieobliczalne,
• do mężczyzny podchodź z boku (poczuje się przy Tobie pewniej), do kobiety podchodź na wprost (zdobędziesz jej zaufanie),
• utrzymuj dystans, w kontaktach oficjalnych 1 do 1,5 od rozmówcy, w sytuacjach towarzyskich- na wyciągnięcie ręki,
• machanie nogą podczas przysłuchiwania się rozmowie jest branie za oznakę dezaprobaty, krytyki czy znudzenia, gdy dodasz do tego westchnienia i patrzenie w sufit- masz gwarancję, że ludzie będą Cię unikać.

Zabronione gesty podczas rozmowy

Głowa

• poprawianie uczesania,
• nie odwracaj się od mówcy,
• nie zaciskaj warg (bo wydasz się kąśliwa i zacięta), unikaj zagryzania (wygląda jak tik nerwowy) oraz oblizywania (wygląda prowokująco i wulgarnie), wydymanie ust - zdradza lekceważenie i pogardę.

Spojrzenie

• mrużenie oka,
• spoglądanie bez przerwy na zegarek,
• patrz rozmówcy prosto w oczy- nie unikaj kontaktu wzrokowego z osobą, która Cię peszy, ale nie wpatruj się zbyt uporczywie,
• spuszczanie oczu czyni Cię osobą niepewną i zalęknioną,
• uciekanie wzrokiem na boki oznacza nieszczerość,
• nie wpatruj się ciągle w notatki, w sufit czy w okno podczas rozmowy,
• rozglądanie się na boki i spoglądanie ponad głową rozmówcy sugeruje znudzenie i lekceważenie,
• nie trzymaj kurczowo w rękach torebki, na wysokości piersi-wydasz się zalękniona.

 Ręce

• poprawianie naszyjnika, zdejmowanie pierścionka, zdejmowanie i nakładanie okularów,
• stukanie o blat stołu,
• trącanie kogoś,
• poklepywanie i całowanie w policzek nowo poznanej osoby,
• pokazywanie palcem,
• uderzanie dłonią w stół,
• wzruszanie ramionami,
• trzymanie rąk w kieszeni,
• zakładanie rąk na brzuchu (postawa obronna),
• splatanie rąk na piersiach (postawa obronna, oznacza: "nie słucham"),
• zaplatanie rąk na plecach
• branie się pod boki,
• skrzyżowane- zamykanie się  i chęć ochrony przed innymi -Twój rozmówca może poczuć się odepchnięty,
• wyciągnięty palec wskazujący może być odczytany jako groźba,
• jeśli odruchowo wyciągasz rękę, by pomóc rozmówcy- najpierw zaproponuj pomoc, potem pomagaj,
• podzas rozmowy, siedząc, trzymaj ręce wewnętrzną stroną do góry,
• nie bazgraj machinalnie na kartce papieru,
• unikaj splecionych dłoni na wysokości twarzy,
• nie podawaj przy powitaniu ręki wiotkiej i miękkiej i nie obejmuj czyjejś dłoni dwoma rękami.

 Nogi

• zakładanie nogi na nogę,
• obciąganie sukni i spodni przy wstawaniu,
• unikaj stania na rozstawioinych nogach  i z podniesioną głową (pokazujesz, że chcesz rządzić i nie lubisz nikomu ustępować, jesteś agresywna).

Tułów

• rozmowa z ludźmi profilem ( bokiem),
• kulenie się,
• nie rozsiadaj się nonszalancko na krześle, nie zapadaj się w kanapę, usiądź na brzegu fotela i pochyl lekko do przodu,
• nie rozluźniaj się całkowicie przed kamerą.

Odgłosy

• ziewanie,
• głośne kichanie,
• kaszel przy niezasłoniętej buzi,
• trąbienie nosem,
• głośny śmiech,
• szeptanie na ucho.

Sztuka zawierania znajomości

Naucz się zjednywać sobie innych

• bądź sobą i nie strój się w cudze piórka,
• rozmawiaj szczerze o swoich uczuciach, nie ukrywaj tego, gdy masz zły dzień,
• miej poczucie humoru, ale nie sil się na wesołość, gdy Ci nie do śmiechu,
• w czasie pierwszego spotkania nie zdawaj relacji z Twojego całego życia, stopniowo pogłębiaj znajomość, nie narzucaj swojego towarzystwa,
• nie krytykuj i nie oceniaj nowo poznanej osoby, jeśli musisz- krytykuj jej zachowanie a nie ją,
• nie mów źle o starych znajomych,
• podziękuj za mile spędzony czas.

Szukaj okazji , by poznać nowych ludzi

• poproś kogoś o pomoc,
• zapytaj o drogę,
• wspólne pasje łączą ludzi,
• miejscem do poznania kogoś nowego są wieczorki zapoznawcze, wspólne imprezy, ogniska... .

Nie zaniedbuj swoich znajomych

• bądź dobrym słuchaczem,
• podziel wspólnie spędzony czas, idź na kompromisy,
• bądź tolerancyjna,
• nie staraj się zmieniać nowo poznanej osoby,
• nie bądź zaborcza, każdy ma prawo spotykać się też z innymi swoimi znajomymi,
• nie okazuj innym, że jesteś od nich lepsza, nie zadzieraj nosa,
• nie obiecuj, że Wasza przyjaźń będzie trwała wiecznie.

Inteligentna pogawędka

Sztuka konwersacji
- inteligentna pogawędka zawiera określoną informację, która pozytywnie przedstawia Twoją wiedzę,
- tematy niedozwolone: religia, orientacja seksualna, problemy rodzinne, problemy zdrowotne, kwestie osobiste, rasa, polityka, moralność, obyczaje, podboje miłosne, finanse, wykłady akademickie, poradnictwo zawodowe (gdy jest wśród nas lekarz, prawnik, księgowy,...),
- tematy ulubione: związane z obecną sytuacją ( przyjęciem), o osobach z życia pulicznego (ostrożnie z negatywnymi opiniami), głośne wydarzenie, prognozy pogody, rodzina, sztuki teatralne, książki, tematy naukowe, moda, podróże, wystawy, własne przygody, marzenia, przyszłość, co cenimy w ludziach,
- zagaj rozmowę pytaniem: " Co Pan o tym sądzi?",  "Czym się Pan zajmuje?",
- pytanie "Jak się masz? jest kurtuazyjne- nie wypada się żalić,
- na pytanie "Dobrze Ci idzie w szkole?", odpowiedz: "Dziękuję, dobrze" (z uśmiechem),
- na pytanie "Jak zdrowie mamy, co u brata?", odpowiedz: "Dziękuję, wszystko dobrze"- rozwijamy, gdy kogoś naprawdę interesują szczegóły,
- kończąc pytaniem swoją wypowiedź (...czyż nie...?) dajesz rozmówcy możliwość różnorodnych odpowiedzi, ale nie pytaj: "Czy Pan się ze mną zgadza?",
- stosuj zwroty: "To ciekawe, powiedz mi o tym coś więcej", podążaj za myślą rozmówcy: "A więc sądzi Pan, że..."
- najtańszy sposób zjednania sobie człowieka, to wysłuchać go, bądź zatem uważnym słuchaczem,
- uważaj rozmówcę za osobę ważną,
- niewskazane powoływanie się na znajomości,
- nie mów o swej sytuacji materialnej,
- okaż rozmówcy szacunek dla jego poglądów, chociaż ich nie podzielasz- po wysłuchaniu możesz wygłosić własny sąd używając wyrażeń: "wydaje mi się", "słyszałem" , "czytałem ", "ktoś mi powiedział", "proszę pozwolić, że przedstawię swój punkt widzenia", "wydaje mi się, że nie jest Pan dokładnie poinformowany..."
- kto daje się ponosić emocjom i podnosi głos- przegrywa, kto mówi cicho- może nie być usłyszany, monotonia w głosie- usypia, zbyt głośna mowa-drażni,
- zapadająca cisza w toku rozmowy jest niebezpieczna,
- o nieobecnych wyrażaj się tak, jak gdyby byli obecni,
- nie obmawiaj, nie rób znaczących min i aluzji, niedomówień,
- jeśli nie potrafisz o kimś powiedzieć nic dobrego, nie mów o nim wcale,
- jeśli ktoś obmawia Twojego znajomego, powiedz, że jest Tobie przykro, nie oburzaj się, powiedz to spokojnym tonem,
- naucz się trzymać język za zębami,
- na nietaktowne pytanie odpowiadaj z chłodną uprzejmością, zachowaj spokój,
- gdy ktoś Cię irytuje zakończ rozmowę wymownym milczeniem (milczenie nie oznacza aprobaty),
- na perfidne pytania odpowiadaj zdawkowo,
- na obraźliwe pytania odpowiadaj z uśmiechem, ze względu na szacunek dla pani domu,
- ludzie mają lepsze zdanie o nas, gdy odzywamy się mało, słuchamy dużo i często uśmiechamy się,
- bacz o kim mówisz, do kogo , jak i gdzie,
- staraj się przekonać do swych racji bez osobistych wycieczek,
- zanim opowiesz anegdotę, przypomnij jej puentę,
- jeśli wspominasz osoby starsze, matkę lub ojca- mów o nich tylko dobrze,
- jeśli jesteś słuchaczem, potakuj: "masz rację", "kto by pomyślał", "coś takiego", "to bardzo interesujące",
- chichot robi niedobre wrażenie,
- gdy ktoś kicha, nie mów "na zdrowie", gdy ktoś powie Tobie- wystarczy półuśmiech,
- plotkę o sobie ignoruj, nic nie mów, nie zaprzeczaj, nie tłumacz,
- z konserwatywnymi ciociami nie dyskutuj na temat ubioru- de gustibus not est disputandum, lepiej powiedz: "mam porządną sukienkę, poszukam jej jutro",
- na kłamstwo zareaguj zdaniem: "Coś takiego! Zupełnie jakbyś to wymyśliła!",
- nie uciekaj się do krętactw, jeśli obiecałeś/aś dotrzymaj słowa,
- najmłodszy rozmówca pozwala wypowiedzieć się starszemu,
- do braku wiedzy można się przyznać, a zadając pytania okazać zainteresowanie tematem,
- podczas koktajlu i przyjęcia, osobę podchodzącą do grupy, należy przedstawić i krótko poinformować o temacie rozmowy,
- do zajętej rozmową grupy nie podchodzimy od razu, zaczekajmy na zapraszający gest jednego z rozmówców,
- odchodząc od grupy rozprawiających osób, życz przyjemnej pogawędki najbliżej stojącej osobie i powoli odejdź ,
- czarne okulary nie sprzyjają rozmowie,
- niewybaczalne jest prostactwo (niedbalstwo językowe, nieeleganckie zwroty, wulgaryzmy, zniekształcanie słów, żargon wśród dorosłych), a także zmanierowana mowa,
- unikaj słów modnych, nadmiaru obcojęzycznych i hermetycznego języka zawodowego w towarzystwie,
- w towarzystwie tłumacza, zwracamy się do rozmówcy- tłumaczowi dziękujemy po zakończonym spotkaniu,
- jeśli jesteśmy gościem, a gospodarz proponuje nam usługi tłumacza- nie wypada odmawiać, chociaż mamy własnego,
- podczas oficjalnych spotkań, tłumacz siedzi po lewej stronie, nieco z tyłu, w samochodzie- obok kierowcy,
- nie zwracaj na siebie uwagi oryginalnością sądów, erudycją i rozległym wykształceniem,
- jeśli wiesz więcej od innych, nie dominuj nad nimi,
- nie zwierzaj się- dając pretekst do plotek,
- w szerszym gronie nie opowiadaj o sprawach osobistych, domowych, rodzinnych i intymnych,
- nie wypada opowiadać o swoich problemach, narzekać i użalać się nad sobą,
- nie traktuj cudzych zwierzeń lekceważąco,
- nie okazuj w rozmowie smutku, skrzywienia, obolałości, nudy i roztargnienia,
- chwal zasłużenie,
- jeśli chwalimy grupę- lepiej wymienić wszystkich po nazwisku,
- chwalimy publicznie, krytykujemy na osobności,
- ceń rady, a nie pochwały,
- nie podważajmy komplementów, raczej powiedzmy: "Cieszę się, że Ci się podoba", nie pomniejszajmy swoich zasług,
- nie rań słowem przez zbytnią szczerość,
- zbytnie poczucie humoru, złośliwość, ironia, drwina, dowcip, napastliwy i obraźliwy ton - nie zawsze są dobrze przyjmowane,
- niedpuszczalny władczy i pouczający ton,
- źle są przyjmowane żarty o określonych zawodach ( policjantach, księżach), grupach społecznych , narodach,
- nie zwracaj się w towarzystwie tylko do jednej osoby,
- nie wyłączaj się z rozmowy, udając, że słuchasz,
- nie mów na ucho,
- nie przerywaj wpół zdania,
- nie wyżywaj się na osobach bliskich- sprawy osobiste zostaw w domu,
- nie zaprzeczamy słowom małżonka, chociaż nie podzielamy jego poglądów,
- mężowi lub żonie nie schlebia się w towarzystwie,
- nie mów: "nie masz racji", "nie o to chodzi", "to nie tak", "nieprawda, kłamie pan", "mija się pan z prawdą",
- jeśli nie dorównujesz Wańkowiczowi , nie zdawaj relacji o przygodach wojennych, wrażeniach z podróży- bądź lepiej zwięzłym reporterem,
- okaż żal, że nie masz czasu na dłuższą rozmowę,
- mów we własnym imieniu, mów co widzisz, myślisz, czujesz,
- proś o to, co chcesz dostać, wyrażaj swoje potrzeby jasno i precyzyjnie,
- nie udawaj i unikaj fałszu, mów "nie"- jeśli nie możesz wybaczyć, zrozumieć, poprzeć,
- nadawaj pełny komunikat: " W tej chwili jestem na Pana wściekła, ponieważ uważam, że jest to niesprawiedliwe, że ...",
- nie przepraszaj, nie unikaj konfrontacji, poznaj, co robisz źle i popraw się,
- nie trać energii na wyrzuty sumienia, ucz się na błędach i planuj przyszłość, nie usprawiedliwiaj się przeszłością,
- unikaj okólników typu; "Wszyscy się na mnie uwzięli", "Nikt się ze mną nie liczy", "Przecież nie chcemy" - wymień kto się na Ciebie uwziął, kto się z Tobą nie liczy, kto nie chce?,
- wypowiadaj się, nie pytaj o sprawy, które znasz- nie wpędzaj rozmówcy w pułapkę, nie pesz go,
- słuchaj swojego ciała, nie rób wrażenia spokojnej (gdy wali Ci serce, masz sucho w gardle) i wszystko wiedzącej- komunikaty, uczucia i czyny muszą być zgodne,
- pytaj jak, co, dlaczego tak się zachowujesz, co czujesz w tej chwili?,
- kontroluj mowę ciała (o tym w następnym blogu).

Jak zwracać uwagę?

• unikaj uogólnień: "Ty zawsze, ty nigdy...",
• unikaj opinii ujemnych: "Nie masz za grosz rozumu. Jesteś głupi i nietaktowny...",
• unikaj zakazów i żądań: "Musisz, powinieneś,...",
• uwagi zwracamy na osobności życzliwie i bez napastliwości,
• uwagi nie powinny być złośliwe, ironiczne, wyolbrzymiające, wypowiadane z wyższością,
• za zwrócenie uwagi mądrzy ludzie dziękują,
• na rażące uchybienia ( plucie, głośne trąbienie nosem,...) reagujemy ostro,
• osobie gburowatej i kłótliwej odwzajemniamy się uprzejmością i uśmiechem,
• kłótnia nie ułatwia życia,
• zamiast mówić "Nie znoszę, jak Ty...", mów "Jest mi trudno, kiedy Ty...",

ton głosu może zmienić charakter wypowiedzi, jest: arogancki, drwiący, kłótliwy, kpiący, napastliwy, oficjalny, ostry, płaczliwy, pogodny, poufny, poważny, rozkazujący, rzeczowy,  spokojny, sympatyczny, uprzejmy, urzędowy, uszczypliwy, z politowaniem, z uznaniem, żartobliwy, życzliwy, ...

Nietaktowne pytania

1. Dlaczego nie masz jeszcze swego chłopca? - Czekam na kogoś niezwykłego. Przeciętny mnie nie interesuje.
2. Kiedy wreszcie wybierasz się za mąż?- Pochlebia mi Twoje zainteresowanie, lecz dlaczego to Cię obchodzi?
3. Nie chodzisz na dyskoteki, nie umiesz tańczyć?- Dyskoteki? To w złym guście. Inteligentni ludzie dużo czytają (protekcjonalne).
4. Dlaczego Twoi rodzice się rozeszli?- Nie widzę powodu, aby Ci się zwierzać z osobistych problemów (ostro).

Sama zarządzaj swoim czasem- masz tylko jedno życie

Planowanie czasu

Ja wymyśliłam sobie wieczny kalendarz na 365 dni w komputerze i robię to tak:

Styczeń

1.          (do każdej daty zastosowałam link , np. pierwszystyczeń, drugistyczeń, trzydziestystyczeń ...

                 Spis linków umieściłam na początku mojego wiecznego kalendarza

1.01.2001   (tu wpisuję wydarzenia, rocznice, imieniny, urodziny, święta, plany zajęć, wizyty,...)

1.01.2006

2.

...

31.

Luty

itd.

- spisz na kartce cele długoterminowe, nie nadłożysz drogi, wiedząc, dokąd zmierzasz,

- sporządź listę prywatną i zawodową,

- plan tygodnia wykonaj w niedzielny wieczór,

- wieczorem rób plan czynności i spraw do załatwienia na dzień jutrzejszy, zaplanuj 60 % dnia i zostaw trochę na nieprzewidziane okoliczności,

- zaplanuj poranek , by spokojnie wykonać toaletę, zjeść śniadanie i bez pośpiechu dojechać do pracy,

- listy zadań uporządkuj wg priorytetów,

- kumuluj drobne czynności (pastowanie butów, podlewanie kwiatów,...),

- z kalendarzem w ręku zaznacz ważne daty (rocznice, imieniny, terminy płatności, zebrań,...),
- ustal w jakiej porze dnia jesteś najbardziej produktywna (jesteś słowikiem czy skowronkiem),
- oceń czas potrzebny do konkretnych czynności, wyznacz pół godziny więcej (uzyskasz dodatkowy czas na odpoczynek),
- zaplanuj wcześniejsze wykonanie pracy niezależnie od terminów,
- zleć bankowi comiesięczne rachunki lub zrób grafik płatnośći za prąd, czynsz,..


Zwalczanie złodziei czasu
- telewizor (nie włączaj go rano, będzie Cię rozpraszać),
- telefon (kończ rozmowę przed upływem 5 minut, jeśli nie możesz przerwać rozmowy , segreguj  w tym samym czasie korespondencję, rób coś prostego),
- kłótnie,
- zbyt długie narady i dyskusje,
- gry komputerowe (jeśli nie potrafisz się bez nich obejść, wyznacz sobie czas minutnikiem),


Postanowienia
- bądź punktualna od dziś,
- zrób teraz to, co masz zrobić później,
- codziennie załatwiaj jedną z zaległości,
- większe projekty podziel na etapy,
- większe porządki podziel na mniejsze części,
- nagradzaj się za wykonanie zadania,
- wracaj często do zaczętej pracy, zrób wtedy jak najwięcej,
- zaczynaj od najłatwiejszej części zadania,
- szybko podejmuj decyzje,
- drobne , codzienne sprawy zaczynaj natychmiast , poczynając od najtrudniejszej,
- nie staraj się być perfekcjonistką, z grubsza zrób całość, a gdy zostanie Tobie czasu, zrób resztę,
- wypisz w punktach zaplanowane zadania, nie przerywaj i nie daj nikomu przerwać, zanim nie odhaczysz wszystkich,
- nie miej wyrzutów, gdy narzucisz sobie za wiele obowiązków i czegoś nie wykonasz, zrobisz to następnym razem,
- zrezygnuj z błahych spraw,
- nie rozpoczynaj drugiej pracy, zanim nie skończysz pierwszej,
- pamiętaj, że życie to nie tylko praca, więc pracuj z krótkimi przerwami,
- odkładaj wszystko na swoje miejsce (zwłaszcza klucze),
- kup segregatory i pudełka na dokumenty i drobiazgi,
- bądź systematyczna,
- zabiegi kosmetyczne (maseczka, manikiur,...) rób wieczorem,
- drugie śniadanie przygotuj wieczorem,
- naczynia po kolacji zmyj wieczorem,
- wyprasuj ubranie przed pójściem spać,
- czytanie porannych gazet odłóż na przerwę śniadaniową,
- w każdym pomieszczeniu powinnaś mieć zegar,


Naucz innych szanować Twój czas
- podziel się obowiązkami z rodziną, pozwól, żeby Tobie pomogli, nie wyręczaj ich, naucz się odmawiać i nie bierz na siebie zbyt wiele,
- wywieś na lodówce plan zakupów,
- ustal z domownikami kolejność korzystania z łazienki,
- ustal ze znajomymi  i rodziną terminy spotkań,
- zamknięte drzwi oznaczają: "proszę nie przeszkadzać",
- nie daj sobie przerwać pracy nawet wtedy, gdy wpadnie do Ciebie niezapowiedziana przyjaciółka,
- jeśli masz do wykonania w domu ważną pracę biurową, a nie możesz skupić się- idź do czytelni,
- naucz się asertywności , odrzucaj prośby bez bliższego uzasadnienia, nie mów tak, gdy własna Twoja dusza krzyczy "NIE!"

Jeśli jesteś BABCIĄ:
- masz prawo robić karierę, założyć swoją firmę, chodzić do kosmetyczki i fryzjera, studiować,....
- nie jesteś za stara, aby robić to, na co masz ochotę,
- wizyta wnuków musi współgrać z rozkładem Twojego czasu,
- nie bądź odpowiedzialna bardziej niż Twoje dzieci za wychowanie wnuków, respektuj zasady wychowania wnuków według woli rodziców,
- jeśli nie jesteś gotowa na bycie babcią- opiekunką i spędzanie z wnukami więcej czasu niż rodzice, porozmawiaj z nimi o tym,
- gdy czujesz się wykorzystywana, powiedz o tym głośno i ustal zasady opieki nad wnukami.
- Babcia jest po to, aby rozpieszczać, a rodzice od tego, żeby stawiać granice.

Do tych wszystkich zaleceń muszę dostosować się , aby nie dać sobie odbierać MOJEGO CENNEGO CZASU.

A oto link na stronę internetową Kura Domowa, dotyczący poruszanego, przeze mnie tematu:

Delete, czyli jak uprościć sobie życie

Reguły sukcesu i power talking

Reguły sukcesu:
- podpatrywanie i wniesienie własnego stylu równa się skuteczność,
- skromność nie jest ozdobą (poprzednie pokolenie uznawało skromność za zaletę, obecne już nie, każe nam odsłaniać nasze zalety i umiejętności oraz poczucie własnej wartości),
- power talking, tzw. język sukcesu (o tym poniżej),
- szanowanie własnego czasu (z tym mam problem, czy Wy też? Ale się wezmę...) , czyli asertywność, punktualność, planowanie, ... (o tym w następnym poście, bo to temat rzeka).

Power talking- co to takiego?
Osoba o silnej osobowości / słabej osobowości:

• spróbuję / zrobię ...
• nie dam rady / jestem w stanie..., dam z siebie wszystko...
• nie mogę / ależ tak, mogę...
• to niemożliwe / trudne, ale możliwe...
• należałoby / będzie ...
• musiałabym kiedyś / chcę teraz ..
• przepraszam, czy... / chcę ...
• miałam szczęście / pracuję dobrze ...
• nie jestem w tym dobra / robię postępy ...
• chętnie bym kiedyś / będę ...
• tak w ogóle sądzę / uważam ..., jestem zdania...
• bardzo niechętnie bym widziała / nie chciałabym ...
• chciałabym wiedzieć kiedy Państwo .../ kiedy Państwo ...
• może nie mam racji, ale uważam... / uważam ...
• problem / wyzwanie
• jestem tu tylko sekretarką / jestem odpowiedzialna za sekretariat ...(jaka jestem ważna?!)
• chciałabym podwyżkę (kto by nie chciał) / uważam, że zasługuję ...
• to była tylko kwestia szczęścia / myślę, że naprawdę dobrze wykonałam swoje obowiązki ...
• nie przepraszaj, że żyjesz (to budzi niesmak)

i
jeszcze jedno- pokaż swoją klasę, stosując rozmyślnie pochwały (czasem pochwal przymioty zakładowej intrygantki w obecności osób trzecich, a zyskasz jej przychylność).

Można by powiedzieć, że współczesne poradniki zalecają nam odrobinę tupetu.

Tajemnica właściwego stylu

Tajemnica właściwego stylu- czym jest styl?

Styl to ogół naszych cech fizycznych, psychicznych, naszego zachowania w różnych sytuacjach,
to: aktywność, atrakcyjność, dowcip, elegancja, elokwencja, fantazja, godność, gust, honor, inteligencja, kreatywność, kultura zachowania przy stole, prezencja, prezentacja podczas wystąpień, opanowanie (wzruszenia, wzburzenia i nadmiernej wesołości), pewność siebie, profesjonalizm, prostota, punktualność, tolerancja (ale nie pobłażanie dla występku i przemocy), skromność, spokój, sposób mówienia, smak, sposób radzenia ze stresem, strój (najlepiej klasyczny), sylwetka (umiejętność korygowania wad figury), szlachetność, uroda, urok, wdzięk, wygląd, wykształcenie, zachowanie.
To tylko tyle, czy aż tyle? Zapewne... aż tyle, dlatego popełniamy gafy przez zaniechanie, zaniedbanie, pośpiech, lenistwo, niewiedzę, ... .

Aby wyglądać profesjonalnie trzeba określić własne cechy charakterystyczne, kolorystykę, figurę, osobowość, styl życia, następnie przystosować do zawodu, pozycji zawodowej i środowiska to, co jest nam dane przez naturę.