- Obiad w restauracji sprzyja bardziej interesom, kolacja to czas odprężenia i odpoczynku.
- Wybieramy restaurację, którą już znamy.
- W tygodniu panuje mniejszy tłok, kucharze i kelnerzy są wtedy mniej obciążeni pracą i mniej zestresowani.
- W restauracji wolno nam wymagać i wolno wypowiadać nasze życzenia. Wolno nam odesłać do kuchni zimną lub przypaloną potrawę oraz żądać zmiany brudnego nakrycia.
- Nasze uwagi wypowiadamy jednak uprzejmie , lecz stanowczo. Nie wolno podnosić głosu. Kulturalnych ludzi poznaje się po wyrażaniu uwag i pretensji.
- Reklamacje dań i weryfikacje rachunku załatwia się z kelnerem na stronie.
- Panie nie wchodzą do restauracji w płaszczach, ani futrach. Zostawia się je w szatni, nawet wtedy, gdy są to szynszyle.
- W szatni zostawiamy pakunki i duże torby. Torebkę bierzemy ze sobą. Siadając do stołu stawiamy torebkę za sobą na krześle lub wieszamy na oparciu. Dopuszcza się kładzenie niewielkich torebeczek na stole.
- W renomowanej restauracji miejsca zamawiamy telefonicznie. Po przybyciu do restauracji zwracamy się do kierownika, który wskaże nasze miejsce.
- Kobieta do restauracji wchodzi pierwsza, lecz po chwili wyprzedza ją mężczyzna i prowadzi do stolika.
- Pierwsza od stolika wstaje kobieta, za nią podąża mężczyzna, wyprzedza ją tylko, aby otworzyć drzwi.
- W przypadku gdy kelner pokazuje miejsce, kelner idzie przodem, za nim kobieta, następnie mężczyzna.
- Sygnał do wstania daje inicjator, czyli zapraszający.
- Dziś kobieta samotna wchodzi bez wahania do restauracji, czy kawiarni.
- Zapraszający powinien przybyć pierwszy i poprosić, by gości skierowano do odpowiedniego stolika.
- Jeśli goście są liczni, plan stołu układamy według harmonogramu obowiązującego podczas przyjęć w domu.
- W razie umówionego spotkania kilku osób, można zaczekać nie dłużej niż 20 minut, a następnie nie czekając zamawiać dania. Zapraszający czyta na głos kartę i po uzgodnieniu dokonuje zamówienia. Finansuje również wspólny obiad poza stolikiem dyskretnie, po wyjściu gości lub każe przesłać rachunek do domu. Może również uregulować rachunek po posiłku.
- Goście, którzy zostali obsłużeni pierwsi jedzą trochę wolniej, tak, aby wszyscy kończyli posiłek mniej więcej w tym samym czasie, jednakże podczas liczniejszych przyjęć zaczynamy jeść, aby posiłek nie ostygł.
- Niezależnie od tego w jakim czasie goście rozpoczynają posiłek, mężczyzna nie powinien brać sztućców, zanim nie uczynią tego jego sąsiadki.
- Gdy zamówisz jedno danie, a twój towarzysz dwa, niekomfortowo jest patrzeć na jedzącego, lepiej zamów przekąskę lub aperitif. Kelner przyniesie twoją potrawę dopiero w czasie drugiego dania współbiesiadnika.
- Gość nie powinien jeść sam, Ty również coś zamów.
- Jeśli nie wiesz, jak jeść daną potrawę, poproś kelnera o pomoc lub obserwuj współbiesiadnika.
- Jeśli nie znasz się na winach, a poproszono Cię o wybór, poradź się kelnera.
- Składkową imprezę reguluje także jedna osoba poza stolikiem. Panie nie powinny wtrącać się do rachunków, ani ich komentować.
- Menu należy wcześniej ustalić z kucharzem lub kelnerem, drukowane lub napisane odręcznie na eleganckim kartoniku, powinno leżeć na końcach stołu.
- Można gościom zapewnić wolny wybór w doborze dań, wtedy gość zachowuje powściągliwość i wybiera potrawy w umiarkowanej cenie. Gospodarz może nam podpowiedzieć na co sam zdecydował się, pomagając tym samym gościom w wyborze dań.
- Bardzo formalny charakter spotkania powoduje, że tylko zapraszający sięga po kartę dań i podsuwa wybór partnerowi. W niektórych restauracjach podaje się specjalne karty bez cen.
- W eleganckich restauracjach pani dostaje menu bez cen.
- Czasami warto zasugerować się wyborem kelnera w doborze "dania dnia".
- Znajomych wita się skinieniem, nie ma zwyczaju dosiadania się, gdy miejsce zostało przez nas wcześniej zamówione. Nie ma niczego niegrzecznego w odmowie zgody na dosiadanie się.
- Przychodząc we dwoje nie wybieramy sześcioosobowego stolika.
- Jeśli samotny mężczyzna spotka dwie znajome panie i zostanie przez nie zaproszony, może się do nich przysiąść.
- Nie należy pytać starszego znajomego o zgodę na dosiadanie się, jeśli wyrazi ochotę sam zaprosi on do swojego stolika.
- W eleganckich restauracjach kelner podaje dwie karty- dla pana i pani. Pani wybiera i swoje życzenie komunikuje mężczyźnie- nie kelnerowi. Mężczyzna zamawia potrawy i ewentualnie alkohol. Gdy karta jest jedna mężczyzna proponuje potrawy.
- Zaproszona pani nie krytykuje wybranego dania.
- Jeśli nie jest się w towarzystwie kobiety, kartę czyta najpierw osoba starsza.
- Nie ma zwyczaju ściągania z sąsiedniego stolika tego, czego nam brakuje. Należy o to poprosić kelnera.
- Kelnera nie przywołuje się pstrykaniem palcami lub bębnieniem palcami o blat stołu, lecz skinieniem głowy lub ręki.
- O wymyślne nazwy należy spytać kelnera, co się pod nimi kryje.
- Serwetkę płócienną kładziemy na kolana, nie należy nią wycierać sztućców, lecz poprosić o wymianę. Płócienne serwetki, po skończonym jedzeniu , zostawiamy na stole z prawej strony talerza i nie układamy ich, serwetki papierowe zostawiamy na talerzu. W żadnym wypadku nie zostawia się serwetki na krześle.
- Wino wybiera mężczyzna, kelner nalewa nieco do kieliszka mężczyzny, po zaakceptowaniu kelner nalewa kieliszki, zaczynając od kobiety. Od niej też zaczyna się serwowanie kolejnych dań.
- Mężczyzna z rozpoczęciem konsumpcji czeka na kobietę. On też z braku obsługi nakłada na talerz przyniesione potrawy. Nie jest elegancko, gdy kobieta przejmuje rolę opiekunki i zajmuje się napełnianiem talerza swojego towarzysza.
- Zupę podaną w filiżance pijemy wtedy, gdy ma jedno uszko. Gdy filiżanka ma dwa uszka , jemy zupę łyżeczką.
- Pasztecik, podawany do barszczyku kroimy i jemy widelcem, a nie łyżeczką. Pasztecik z kruchego ciasta bierzemy w palce.
- Sałaty lub mizerii podanej na osobnym talerzyku nie układamy na swoim talerzu.
- O rachunek prosimy po skończonej konsumpcji, nie wcześniej.
- Słowo "ja zapraszam" wyłącza automatycznie udział finansowy zaproszonej strony ( można się elegancko zrewanżować), natomiast powiedzenie: "może wybralibyśmy się dzisiaj na kolację?" - oznacza rozłożenie kosztów na obojga.
- Przy stoliku najlepiej posłużyć się kartą bankową, aby uniknąć przeliczania pieniędzy.
- Rachunek podaje się złożony, zerkamy na niego szybko, nie wpatrując się długo w cyfry.
- Na koleżeńskim spotkaniu każdy płaci za siebie, także kobieta.
- Kobieta płaci za siebie, jeśli oboje są w podróży służbowej. Pierwsza reguluje rachunek kobieta.
- Nie należy spraw związanych z zapłatą uzgadniać w obecności kelnera.
- Napiwek należy wręczyć o powiększoną kwotę, mówiąc "dziękuję" lub poprosić o doliczenie. Panie nie wtrącają się do napiwku. We Francji unika się słowa napiwek (pourboire), mówi się raczej "obsługa" (serwice). Płacąc rachunek możemy bez skrępowania zapytać, czy wchodzi on w cenę obiadu.
- Profesjonalny personel nie wymaga od gości pomocy przy rozstawianiu i zbieraniu nakryć.
- Kobietę zaproszoną na kolację należy odprowadzić do domu. W razie jej sprzeciwu należy ją odprowadzić do taksówki, tramwaju lub autobusu.
- W przypadku dwóch kobiet, mężczyzna postąpi elegancko, gdy odwiezie je kolejno taksówką pod wskazane adresy.
Restauracja a interesy
- Dokonując wyboru restauracji uwzględniamy upodobania osoby zaproszonej a także szybkość obsługi.
- Gdy na początku spotkania następuje wymiana wizytówek, należy ją uważnie przeczytać i schować. Nie należy jej pozostawiać na stole.
- Po gościa wpadamy do jego biura lub czekamy na niego w restauracji.
- Nie poruszamy spraw służbowych zbyt szybko. Przechodzimy do rzeczy po złożeniu zamówienia i po doborze win.
- Na służbowych spotkaniach wybieramy potrawy o średniej cenie. Wybranie najdroższych lub najtańszych może być źle ocenione przez osobę płacącą.
- Inicjator spotkania nie zmusza gościa do konsumpcji alkoholu, gdy ten prosi o wodę mineralną.
- Podczas służbowego posiłku sięgnięcie po długopis, notatnik, kalkulator nie jest rzeczą niestosowną. Jednakże przejście do rozmów biznesowych i wyciągnięcie notesu rozpoczynamy po daniu głównym, gdy na stół podana jest kawa i ewentualnie deser.
- Źle widziany jest telefon komórkowy przy talerzu. Powinien być wyłączony lub włączony na "wibracje". Gdy telefon dzwoni, należy przeprosić i odejść od stolika, aby porozmawiać.
- Trzeba wiedzieć, jak długo zatrzymać gościa, jego czas może być dla niego bezcenny.
- Rachunek reguluje kartą kredytową strona zapraszająca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz